Mijn naam is Twan Mickers en ik woon met mijn lief in het centrum van Tilburg. Mijn loopbaan is kleurrijk. Ik ben op mijn 19e begonnen in de beeldende kunst en special effects voor films. Maar na 8 jaar ben ik overgestapt naar de rol van arbeidsbemiddelaar. Want werken met mensen, dat vond ik leuk. Omdat ik op een gegeven moment de creativiteit miste, ben ik als webdesigner aan de slag gegaan. Op mijn 36e ben ik de opleiding theatermaker aan de toneelschool Eindhoven begonnen. De jaren daarna heb ik voorstellingen gemaakt en les gegeven. De laatste 15 jaar werk ik als filmmaker.
Lange tijd heb ik mijn loopbaan als wispelturig gezien. Pas later zag ik in dat dat mijn kracht is: keuzes maken waar ik blij van word en energie van krijg. Ik blijf nieuwsgierig naar het leren van nieuwe dingen. Hierdoor ging ik op beatboxles, naailes, Zweedse en Russische les.
Ik leerde Buteyko ademhaling en systemisch werk. Ik ging met mijn lief op Lindy Hop dance camp in Amerika en Zweden en werd trainer winterzwemmen volgens de Oekraïens-Russische methode. Mijn reis met al zijn rijkdom, mijn nieuwsgierigheid en alle mensen die ik heb ontmoet brengt me nu naar de rol van coach.
De kracht van eenvoud
Harry Boom, mijn docent aan de kunstacademie, leerde me ooit: “Kunst begint onder de keukentafel”. Daarmee bedoelde hij dat de start van een kunstwerk heel eenvoudig kan zijn. De onderkant van de tafel, de rand van een gebroken stoeptegel. Een hand die een stofje weg veegt, een mus in een conifeer, een bananenschil naast een gebroken pen op straat. Door alles opnieuw te bekijken kan een nieuwe betekenis ontstaan. Ik heb dit principe ook in mijn theaterwerk toegepast. Een gevonden briefje op straat kon zo uitgroeien tot een voorstelling.
Wat voor kunst geldt, werkt ook voor jou als persoon. Je hoeft niet zo ver te kijken om jezelf te leren kennen. Het begint gewoon binnenin jezelf. Door goed te observeren wat er dagelijks binnen in je gebeurt ga je veel leren. Over je gedrag, je aannames, je oordelen, je identiteit. Ook in een sessie kun je dus gewoon in het hier en nu starten. Hoe je erbij zit, wat er op dit moment in je speelt, waar je dat ervaart. Zelfonderzoek kan dus ook heel simpel zijn. Door daar gewoon bij aanwezig te zijn, kunnen zich nieuwe dieptes in je openen.
Kou als leermeester
Ik heb een aantal jaren geleden de kracht van kou mogen ervaren. Vaak wordt koudetraining vanuit ego gedaan: des te langer in het water, des te beter denken we vaak in het Westen. Door mijn opleiding tot koudetrainer bij de walrusclub in Deventer leerde ik dat er een dunne lijn is tussen een gezonde en een uitputtende koudeprikkel. Ik leerde wat mijn lichaam nodig heeft in plaats van te denken wat zou moeten. Inmiddels weet ik dat een ijsbad te intens voor mijn systeem is, maar een emmergieting als korte, krachtige koudeprikkel prima.
Ik zag daar ook hoe ondermijnend mijn superego nog steeds kan zijn. Het stemmetje in je hoofd dat altijd commentaar heeft: “Het is niet goed genoeg, het moet beter, wat zullen anderen niet denken“, etc.
In mijn sessies kun je je eigen superego gaan herkennen en zien hoe die jouw stroom in de weg staat. Je leert zien waar die vandaan komt en hoe je daar van kunt loskoppelen.
Persoonlijke verdieping duurt een leven lang
Vanaf mijn 25e ben ik bezig met persoonlijke ontwikkeling. Natuurlijk begon dat om een oplossing te vinden voor issues die speelden. Ik hoopte op een quick fix, zodat ik mijn leven weer op kon pakken. Maar ik ontdekte al snel dat het zo niet werkt. Het is een leven lang leren. Mijn oplossingsgerichte houding veranderde langzaam in een verdiepende houding. Sindsdien heb ik tal van trainingen, workshops, groepen gedaan die me steeds weer een stukje verder naar binnen brachten. Van emotioneel lichaamswerk, chakrawerk en mannengroepen tot tantra, adem- en koudetraining.
De laatste 15 jaar ben ik student aan de Ridhwanschool. Een internationale school voor persoonlijke ontwikkeling waarin westerse psychologie en oosterse filosofie en soefisme samenkomen. Veel van die uitgangspunten gebruik ik in mijn eigen sessies. Werken in het moment, het ontmaskeren van het superego, aandachtig zijn bij wat er in je lichaam gebeurt en wat je dat vertelt. Maar ook dat alles er mag zijn: weerstand, liefde, wanhoop, een gevoel van onbenulligheid, grootsheid, schaamte, trots, arrogantie, jaloezie, compassie, oordeel of wat dan ook. Juist door alles toe staan en compleet te voelen, opent zich een diepere laag en kan alles daaromheen zich meer ontspannen.